Jest to bardzo ważne zagadnienie, szczególnie w dobie kryzysu wszelkich wartości, który dotyka nie tylko poszczególnych osób, ale i całych instytucji. Dlatego trzeba stale powtarzać, że administracja zagraniczna, powinna być zespołem działań, czynności i przedsięwzięć organizacyjnych i wykonawczych na rzecz realizacji interesu publicznego.
Pojęcie etosu
Etos jest systemem wartości moralnych oraz wzorcem postępowania określonej grupy społecznej albo pewnej grupy ludzi, wyznaczającej istotne wartości, stanowiący o ich odrębności. Może też być poprostu etyką części osób z danej grupy zawodowej, która pragnie odgrywać swoją rolę społeczną w sposób bardziej odpowiedzialny.
Podstawa etosu administracji zagranicznej
Ze względu na wypełnianą misję, podstawą etosu administracji zagranicznej jest służebność oraz praworządność. Dawniej była to służebność wobec władcy oraz przestrzeganie jego praw. Obecnie uważa się, że administracja, powinna mieć charakter służebny przede wszystkim wobec obywateli (urzędy konsularne) oraz praw stanowionych przez ich przedstawicieli w procesie legislacyjnym.
Cechy etosu administracji zagranicznej
Tradycje dobrej administracji, wyznaczają takie cechy etosu jak:
Sumienność
Odpowiedzialność
Porządek
Punktualność
Kultura osobista
Współczesne wyzwania, jakie stoją przed administracją zagraniczną, wymagają od niej większej innowacyjności i inicjatywy. Chodzi tutaj nie o stanowienie praw, gdyż to należy do suwerennych praw każdego narodu czy też wyznaczania strategicznych kierunków działania, które należą do władz wykonawczych, lecz większej kreatywności w praktycznej realizacji powierzonych już zadań, aby maksymalnie pomóc obywatelom w niezwykle złożonym środowisku społecznym, jakim jest obczyzna.
Źródło: A. Mirski, Etos twórczy w administracji publicznej, w: Etos urzędnika, Warszawa 2007.
Zdjęcie: www.wsh.pl
